Lessen van 6 maanden samen ondernemen
Zes maanden geleden zijn we gestart met onze nieuwe onderneming. Voor Marloes was dit een stap van loondienst naar zelfstandigheid. Voor Boris was dit een stap van zelfstandig solist naar gedeelde verantwoordelijkheid. Hoe is het ons gegaan in de afgelopen zes maanden?
Doorgeslagen privé-werk balans
Omdat zolang wij elkaar kennen wij hetzelfde werk doen en er veel over spreken, dachten wij dat de privé-werkbalans niet echt zou veranderen. Maar niets is minder waar. Elk moment van de dag gaat nu over onze onderneming. Vanaf het moment dat we opstaan tot het moment dat we naar bed gaan en soms daarna. Hoe ziet jou dag eruit? Denk je daar nog aan! Hoe zie jij dat? Kun jij dat oppakken? Wie haalt de kinderen op? Ik heb vannacht bedacht dat…! Op zich wel logisch, je werkt nu voor dezelfde opdrachtgevers en deelt dezelfde belangen. We klagen niet, want het is toch vooral leuk om over onze onderneming te hebben. En tja, het zijn toch de eerste maanden. Maar verstandelijk weten we ook, dat er ooit een goede balans moet komen wil je dit samen volhouden. Dat we op zoek moeten naar quality time, dat het even niet over het werk gaat. Hoe precies, dat moeten we nog uitvinden. Misschien maar eens gaan praten met andere paren die samen een bedrijf hebben en daarvan leren.
De urgentie regeert
Nu zien wij onszelf als een nieuwe onderneming, maar veel opdrachtgevers kennen ons al langer en doen graag zaken met ons. Gelukkig komen er ook steeds nieuwe opdrachtgevers bij. We zijn gezegend met zoveel mooie opdrachten. Je zou niet zeggen, dat we pas zes maanden in deze vorm bestaan. Een volle agenda dus. De ‘keerzijde’ is, dat alle goede voornemens om te bloggen, mooie ideeën uit te werken, diepgaand onderzoek te doen en goede partnerrelaties op te bouwen als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. Voor de buitenwereld is het soms wat stil rondom ons. Maar langzaam daalt bij ons het besef in ‘dat alles voorbijgaat’, zoals een boeddhistische monnik ooit zei. We willen daarom toch iets meer gaan investeren in het bekende vakje niet urgent/wel belangrijk. Bovendien, als iets deze tijd ons leert, is dat we het dak moeten repareren als de zon schijnt. We gaan ons leven beteren en je zal meer van ons gaan horen.
Dankbaar voor onze relaties
In de afgelopen zes maanden hebben we meerdere nieuwe klanten mogen verwelkomen, waaronder de Gemeente Ermelo waarmee we een tweejarig organisatie-ontwikkelingstraject zijn aangegaan en Bouwbedrijf Vrolijk waar we met TMA aan de slag zijn. Ook hebben we bij bestaande klanten mooie vervolgopdrachten gekregen. De afwisseling is erg leuk. We zijn daar heel dankbaar voor en voelen een grote verantwoordelijkheid om onze opdrachtgevers te ondersteunen met de vraagstukken waar zij voor staan. Wij bedanken als onze klanten voor het vertrouwen in ons!
Vrijheid én schuldgevoel
Zeker voor Marloes is het even wennen, dat er niemand is die zegt wat moet, hoe het moet en wanneer het moet. Ze ervaart de vrijheid die past bij het ondernemerschap maar voelt zich soms nog ‘schuldig’ als ze iets anders doet dan werken in ‘werktijd’. Zoals sporten om elf uur in de ochtend, overdag een grote wandeling maken met een goede vriendin of een extra lang weekendje weg plannen. Zinvolle activiteiten om jezelf weer op te laden, zodat je de beste prestatie kan blijven leveren. Maar toch, kan dat wel onder werktijd? Jazeker, we bepalen het lekker zelf. Bovendien komen de beste ideeën juist op die momenten naar voren. Alles hangt met alles samen.
Nee leren zeggen of groeien
Klein blijven of groeien? Misschien klinkt dat als een gekke overweging als je net bezig bent, maar wat nu als het beter gaat dan je had durven dromen. Wat nu als je steeds vaker moet kiezen tussen nee verkopen of jezelf over de kop werken. Af en toe praten we erover met anderen en meestal wensen ze ons wel het succes toe, maar niet de medewerkers. Toch is het ook wel mooi als je voor werkgelegenheid kan zorgen en anderen kan inspireren. Maar voorlopig genieten we nog van de optimale vrijheid, gunnen we onszelf bedenktijd en leren we eerst maar eens ‘nee nu niet, maar dan wel’ te zeggen!